Fotoğrafçılıkta Desenler Ve Tekrarlamalar

Tekrarlama sözcüğünün kökü tekrardır. Bir büyüklüğü, şekli ya da rengi tekrar eden bir şekilde kullanırsanız, fotoğrafınızda etkin bir güç duygusu verirsiniz. Tekrarlama, sanat dünyasında kullanılan en temel kavramlardan birisidir. Bir durumu ifade etmek istediğinizde, belirli ögeleri tekrar tekrar kullanırsınız. Bir ögeyi tekrar tekrar kullanmanız, onu çok daha ilginç bir hale getirir. Eğer çok daha fazla tekrarla birlikte belirli nesneleri kullanırsnız, nesneler bir desen haline dönüşür ve kendine özgü bir canlılık alır.

Fotoğraf: whologwhy

Desenler, kaotik bir dünyada bize bir düzen duygusu vermektedir. Düzenli bir görünümün memnuniyet verici bir duygu sunduğu bir gerçektir, böylelikle, beklediğimiz bir görüntüye kavuştuğumuzu hissederiz. Tekrarlama, çoğu durumda, izleyiciyi sakinleştirmek, izleyicilerin rahat hissetmesini sağlamak ve izlenilen görüntü ile ilgili olarak huzur duygusunun hissedilmesi amacı ile kullanılmaktadır.

Sade, basit ve temiz bir arka plana sahip bir nesne kendine has bir güce sahiptir, fakat bu, izleyicilerin dikkatinin çekilebileceği tek yol değildir. Desenler, bir müzikteki ritim gibidir. Dikkatin tekli bir ilgi noktasına yoğunlaşmasından ziyade, fotoğraf içinde sürekli hareket halinde olmasını sağlamaktadır. Konu hakkında yargılamada bulunmaktan öte, konuyu araştırma eğilimi vermektedir. Müzikteki gibi, tek tek notalarla ilgilenmek yerine, yüksek notalar, alçak notalar, notalar arası geçiş gibi farklılıklar dikkatinizi çekmektedir. Buradaki amaç, sadece iyi bir fotoğrafa tanıklık edilmesini sağlamak değil, aynı zamanda onun keşfedilmesini de sağlamaktır. Tekrarlama etkili bir şekilde kullanıldığında, fotoğrafınızdaki duygusal etkiyi başarılı bir şekilde yükseltecektir.

Fotoğraf: Anssi Koskinen

Desenler ve tekrarlamalar çevremizde her yerde karşımıza çıkmaktadır: ağaç dizilerinde, ayçiçeği tarlalarında, bir otobüs bekleyen çocukların sırasında... Yakın-çekim dünyasına adım attığınızda, desenlere dair yeni bir dünya keşfedersiniz. Genellikle, tekli bir yapı olarak tahmin ettiğiniz birçok nesne çok daha küçük desenlerden meydana gelmektedir.

Örneğin, bir portakal dilimini inceleyin. Her bir girinti, çıkıntı ya da aralık izleyicilerde pürüzsüz bir görünüm hissi vermektedir. Elbette, bütün tekrarlamalar mükemmel bir düzende değildir. Konser veren bir koroyu düşünün; her bir üye, organizasyonlarının sunumu için aynı şekilde tasarlanmış elbiseleri giymektedir.


Dünyadaki mevcut her şeyde olduğu gibi, fotoğrafçılıkta da bir şeylerin aşırıya kaçan kullanımı olumsuz sonuçlara yol açabilir (sıkıcı olabilir). Bir yıldız filtresi ile çekim yapmaya başlandığında ilk fotoğraflar çekildiğinde heyecan verici sonuçlar elde edilse de zamanla bu tür çekimlerden de sıkılmak hissi ortaya çıkmaktadır. İlk başlarda, etkili bir etki ortaya çıkardığı düşünülür ve fotoğraflar, çekilen diğer fotoğraflardan benzersiz bir hal alır. Ancak her zaman bu filtreyi kullandığınızda, benzersiz fotoğraflar, sıradan fotoğraflar halini alır.

Fotoğraf: Travis Wise

Bir yarış arabasını çekerken, çekimin ilgi çekici bir hal alması için aracın ön camında parlayan bir yıldız etkisinin olması gerekmez. Bir nehir kenarında su içen bir atın fotoğrafını çekerken, nehirde parlayan bir yıldız etkisi gerekli değildir. Her şeyin yeri ve zamanı vardır, ve tekrarlamalar bütün sıkıcı çekimlerin ilacı değildir. Esasen, neyi ne zaman kullanacağınıza dair bir fikir geliştirmezseniz, işler olduğundan daha da kötü bir hal alabilir.

Fotoğraf: antiflour

Desenlerin sıkıcı olmasının önüne geçmenin en temel yolu, desende kırılmalar meydana getirmektir. Bir tezgahta dizili olan yeşil elmaları düşünün. Şimdi, bu diziden bir tane elmayı çıkarın ve yerine kırmızı bir elma yerleştirin. Bu teknik, genellikle "leke oluşturma" tekniği olarak tanımlanır. Bir leke oluşturmak, negatif etki oluşturan bir nesneyi, izleyicilerin dikkatini tekrar tekrar aynı bölgeye çekme amacı ile kasıtlı bir şekilde kullanmaktan fazlası değildir. Oldukça basit görünebilir, fakat bir nesnenin basit bir şekilde yerini değiştirmek mükemmel bir çekim ile sıkıcı bir çekim arasındaki ince çizgidir.

Fotoğraf: Joe Mazzola

Bir grubun portresini çekiyorsanız, aklınızda desen oluşturma fikrini bulundurun. Burada, benzer şekiller elde etme hususunda zorlanabilirsiniz. Etkili desenler oluşturmak için gerekli yerleşimi düzenleyebilirsiniz. Üç kişi ile çekime başlayın ve bu kişilerin başlarını bir üçgen olacak şekilde dizin. Daha fazla kişi geldikçe, üçgen şeklini muhafaza ederek yeniden dizilim gerçekleştirin. Bu işlemi gerçekleştirirken amacınız bir ritim duygusu oluşturmak olmalıdır. Doku kişiyi rastgele dizmek yerine belirli bir tekrarlama formu ile dizerseniz, memnuniyet verici bir görüntü elde edebilirsiniz. Başlangıçta ne dediğimi unutmayın. Tekrarlamalar bir araçtır. Vereceğiniz kararlar izleyiciler tarafından bir usta fotoğrafçı ya da sıradan fotoğraflar çeken bir kişi olarak gösterilmenize neden olacaktır.

© Tedric Garrison

Etiketler: fotoğrafçılıkta desen temel kavramlar | Yorum : 2