Neredeyse bütün 35mm'lik filmli kameralar 24 x 36 mm'lik bir çerçeve boyutu için tasarlanmıştı. Farklı film boyutu kullanan bazı SLR kameralar ve 120mm'den daha büyük filmler kullanan orta ölçekli SLR kameralar da bulunmaktaydı. Yine de, genel olarak, tipik bir SLR 24x36 mm'lik bir çerçeveye göre tasarlanmıştı.
İlk DSLR'ler, kamera üreticilerinde bir ikilem yarattı. 35mm'lik bir sensör üretmek zordu. Büyük ölçekli sensörlerin üretilmesi sınırlıydı ve erken üretilen 35mm'lik sensörlerin kaliteleri de sorgulanıyordu.
Bu nedenle DSLR üreticileri 15,7 x 23,6 mm boyutlarında olan APS-C sensörleri kabul ettiler. APS sensörler üretim için kolaylıklar sunmasının yanı sıra çoğu kullanıcı için yeterli olan kaliteyi de sunmaktaydı.
Teknolojinin gelişmesine bağlı olarak daha yüksek maliyetli full frame (ff) sensörlü kameralar da üretilirken, APS-C sensörlü kameralar standart hale geldi. Çoğu kullanıcı APS boyutlu sensörleri kullansa da bazı fotoğrafçılar, aşağıdaki sebeplerden dolayı full frame (ff) kamera kullanmayı tercih etmektedir:
FOTOĞRAF KALİTESİ
APS sensörler full frame (ff) sensörlerden daha büyük bir boyutta görüntü elde etmek isteyeceğinden dolayı, full frame (ff) kameralardan elde edilen baskı kalitesi daha yüksek olacaktır. Küçük fotoğraflar için fark gözle görülemeyebilir ancak daha büyük boyutta baskı alınacağı zaman full frame (ff) kameralarda fark olacaktır.
GELİŞTİRİLMİŞ DİNAMİK ARALIK
Dinamik aralık kameranızın karanlık ve aydınlık noktalar arasındaki detayları yakalama yeteneğini ifade etmektedir. Üreticiler fotoğraf oluşturma süreci ile ilgili farklı yöntemler kullanmaktadır, bu nedenle markalar arasındaki dinamik aralığı karşılaştırmak zordur. Genel olarak küçük sensörler daha az dinamik aralık yakalamaktadırlar diyebiliriz. Bu da full frame (ff) DSLR'ler daha iyi ton aralığına sahip olacak anlamına gelecektir.
DAHA AZ GREN (NOISE)
Birçok fotoğrafçı bir sensör boyutunun içindeki piksel sayısı ile alakalı olduğunu düşünür ancak sensör boyutu piksel sayısı ile alakalı değildir. Gerçekte, sensör boyutunu her bir pikselin ayrı ayrı büyüklüğü belirler. Herhangi bir piksel derinliği için, full frame (ff) sensörler daha büyük pikseller verecektir. Büyük pikseller de daha fazla ışık tutabilme yeteneğine sahiptir ve bu nedenle daha az ışığa ihtiyaç duyarlar. Işıkla olan etkileşim ısı üretir ve bu ısı da gren (noise) nedenidir. Aynı piksel sayısına sahip olan full frame (ff) ile APS sensörleri karşılaştırdığımızda, full frame (ff) sensör daha az gren oluşumuna neden olacaktır.
GENİŞ AÇILI LENSLERE UYGUNLUK
APS-C sensör kameralar genellikle "crop" sensör olarak adlandırılırlar çünkü full frame (ff) sensöre göre görüntünün daha küçük bir kısmını yakalayabilirler. Diğer bir deyişle, APS-C sensörlü kameralar full frame (ff) kameraların çektiği görüntüyü kırparlar.
Bu, lensin odak uzaklığını büyütür. 200 mm lens takılı olan bir APS-C kamera kabaca, full frame (ff) kameranın çektiği 300 mm'lik bir fotoğraf çekecektir.
İlk bakışta bu bir avantaj olarak görünebilir ve çoğu vahşi yaşam ve spor fotoğrafçısı crop kameraları bu nedenle tercih eder. Bu sayede daha uzun bir odak uzaklığına sahip lens satın almaya gerek kalmadan süper-telefoto bir lens elde etmiş olurlar.
Elbette, büyütme oranı bütün lensler için geçerli olacağından dolayı, bu büyütme işlemi geniş açılı lensler kullanmak istediğimizde bir sorun olarak karşımıza çıkacaktır. Geniş açılı lens elde edebilmek için ultra geniş açılı lens kullanmamız gerekecektir. Bu lensler elde edilebilir ancak nadirdir ve pahalıdır. Hızlı geniş açılı lensleri bulmak özellikle zordur. Bu yüzden manzara, iç mekan ve diğer geniş açılı çekim türlerinde full frame (ff) kamera kullanmak önemli bir avantaj sağlayacaktır.
DAHA BÜYÜK SEÇİCİ ODAKLAMA SEÇENEĞİ
Seçici odaklama, konularınızı arka plandan izole edebilme yeteneği yani sığ alan derinliğini sağlayabilme yeteneği olarak tanımlanabilir. Alan derinliğinizi etkilemeye çalışan birçok nesne olsa da, seçici odaklama sayesinde konunuza daha yakın olabilirsiniz. Aynı kompozisyonu crop sensör kamera ile almak istediğinizde, konunuzdan uzaklaşmanız gerekecektir.
Bunun sonucu olarak APS-C sensörlerde daha az seçici odaklama noktası görürsünüz çünkü aynı fotoğrafı elde edebilmek için belirli bir uzaklıktan fotoğraf çekmeniz gerekir. Uzun telefoto lensler APS-C kameralar için güzel seçici odak etkileri verirler ancak genel olarak düşünüldüğünde full frame kameralarla çekimler yaparken, özellikle kısa odak uzaklıklarında daha memnun edici sonuçlar elde edilir.
HER BİR LENSİ KENDİ ODAK UZAKLIĞI İLE KULLANMA YETENEĞİ
35 mm'lik bir kamerada, 35 mm geniş açılı olarak, 50-60 mm arası normal açı olarak ve 85 mm ve sonrası da dar açı olarak kabul edilir.
Kırpma faktörü (crop) nedeniyle, 35 mm'lik bir kamerada normal odak uzaklığı olarak kullanacağınız 50 mm'lik lens size 75 mm'lik bir görüntü verecektir. 16 mm'lik ekstra geniş açılı bir lens, APS-C kamera ile birleştiğinde 24 mm'lik bir görüntü verecektir.
Bu, basit bir sorun gibi görünebilir ancak çoğu fotoğrafçının favori lensleri vardır ve crop sensör kameralarda bunu kullanamamaktadırlar. APS- C kameralarda aynı etkiyi verebilecek bir lensi bulmaları da oldukça zorlaşır. 50 mm f/1.4 lens ile çekim yapacaksınız ama kameranız crop sensörlü olduğu için aynı etkiyi 35 mm f/1.4 ile alabileceğinizi biliyorsunuz; bu nedenle 35 mm f/1.4 bir lens bulmanız gerekecek ki bu hem zor hem de maliyetlidir. Diğer bir deyişle, çok hızlı "normal" lensler pratik olarak APS-C kameralar için uygun değildir.
Hangi etkeni göz önünde bulundurursanız bulundurun, sonucunuz sizin çekim tekniğinize bağlı olacaktır. Birçok APS-C kullanıcısı da ihtiyaç duyduğu tüm kaliteyi ve yeteneği birleştirerek kaliteli fotoğraflar çekebilmektedir. Diğer kullanıcılar için ise full frame (ff) kameralar, küçük boyutlu sensörler ile elde edilemeyecek özel etkiler sunmaktadır.
© Tom Bonner
Yorum Gönder
Makalemizle ilgili düşüncelerinizi yorum olarak paylaşabilirsiniz. Yorum yapmak için kayıt olmanız gerekmemektedir.