Portreler İçin Sığ Alan Derinliği

Portrenin kendisi harika bir şekilde odaklanmış olan ancak arka planın inanılmak güzellikte bir bulanıklığa sahip olduğu birçok portre görmüşsünüzdür. Doğru bir şekilde yapıldığında, bu fotoğraflar son derece çarpıcı olabilir, özellikle de uygun tekniklere hakim değilseniz başarmak oldukça zor görünebilir. Hızlı bir prime lens ile birlikte (oldukça geniş diyafram açıklığı) bu teknikle ilgili bir aşama kaydetmenizi sağlayacak fakat gelişmiş bir lens ile, örneğin Sigma 85 mm, bu makaleyi dikkatle okuduğunuz takdirde, mükemmel sonuçlar alacaksınız.



Arka plan bulanık olarak fotoğraf çekmek doğrudan alan derinliği kavramı ile ilgilidir (DoF). Alan derinliği, fotoğrafınızda odakta kalan kısmın önden arkaya olan aralığıdır. Bu değer sonsuz bir değerde de olabilir, bu ön planın ve arka planın aynı anda odak içinde kalması anlamına gelir.

Tersine, bu aralık birkaç santimetre kadar küçük bir değer de alabilir. Bu şekilde sığ bir alan derinliği ile arka planınız oldukça bulanık olacaktır.

Fotoğraf: Thomas Leuthard

ALAN DERİNLİĞİNİ KONTROL ETMEK

Bazı DSLR kameralarda vizörden baktığınız zaman alan derinliğini gösteren küçük bir buton bulunmaktadır fakat küçük çekiminizin nasıl isabetli olacağına dair birkaç küçük bilgi faydalı olacaktır. Arka planı bulanık yapmaya yarayacak birçok ayar mevcuttur fakat çekiminize yardımcı olacak birkaç teknikten bahsedeceğim. Burada, ödüllü bir portre fotoğrafçısı olmak isteyenler için bilinmesi gerekenlerin kısa bir listesi mevcut:

Konu ile kamera arasındaki mesafe: Arka planın bulanıklığını artırmak için, basitçe, konunuza (çekeceğiniz kişiye) yaklaşın. 15 metre uzaktan çektiğiniz bir fotoğrafta geniş bir odak mesafesi olacaktır. 3 metre mesafeye kadar yaklaşın, böylelikle odak aralığınız azalacaktır ve bu sayede daha bulanık bir arka plan elde edeceksiniz.

Konunun arka plandan uzaklığı: İlk ipucuna benzeyen bir ipucu. Eğer çekimini yaptığınız konu (kişi) arkasında bir nesne ile birlikte duruyorsa, örneğin bir ağaç ya da duvar, arka plan da odakta olma eğiliminde olacaktır. Bu açıdan bakınca, modelinizin, bir duvarın 1 metre önünde durmasındansa 3 metre önünde durması daha etkili sonuçlar almanızı sağlayacaktır.

Fotoğraf: Chris Zerbes

Objektifin odak uzaklığı: Formül oldukça basit. Odak uzaklığı arttıkça alan derinliği azalır. Geniş açılı lenslerle yapılan portre fotoğrafçılığı yaygınlaşıyor olsa da bunun sebebi, arka planın bulanık olmasından başka temellere dayanıyor. 50 mm bir lens ile iyi bir bulanıklık elde edebilirsiniz fakat 100 mm bir lens ile çarpıcı ölçüde başarı oranınızı artıracaksınız. En popüler odak uzaklığı, belki de, 85 mm'dir. Genellikle telefoto lensler, özellikle de 70-200 mm lensler kullanılır.

Diyafram ayarı: Alan derinliği kavramına ait okuduğunuz yazılar genellikle diyafram ayarları ile başlar. Çekimlerinizi geliştirmek için yukarıda okuduğunuz teknikleri uygularken geniş bir diyafram değeri kullanmanız daha bulanık bir arka plan almanız için en iyi araçtır. Profesyonele fotoğrafçılar f/1.2 gibi değerlerdeki lensleri kullanırlar fakat f/2.8 gibi bir değere sahip lens ile bile harika çekimler elde edebilirsiniz. Ne kadar geniş diyafram o kadar sığ alan derinliği (DoF) demektir.

Yukarıda yazılı olan önerileri uygularsanız izleyicilerinizin dikkatini çekebilecek ölçüde etkili, bulanık arka planlara sahip fotoğraflar çekebileceksiniz.


© Wayne Rasku

Etiketler: nasil portre fotoğrafçılığı temel kavramlar | Yorum : 0