Son Yazılar

8 Mayıs 2019 Çarşamba

Bu Gece Deneyebileceğiniz 7 Astrofotografi İpucu


Aşağıdaki astrofotografi ipuçları, uzayın derinliklerini, DSLR ve teleskopla ya da bir üçayak üzerinde basit bir kamera lensiyle, çekmeye çalıştığınız her durum için geçerlidir. Sadece bu iş için yola koyulmuşsanız ve renkli, keskin yıldızlar ve belki bir galaksi ya da bulutsu içeren gece uzay fotoğrafları çekmek istiyorsanız - bu 7 astrofotografi ipucu sonuca ulaşmanıza yardımcı olacaktır.

Öncelikle, aşağıdakiler gibi bir astrofotografi çekimi için gerekenler bir DSLR kamera, temel bir lens ve sağlam bir üçayaktır. DSLR astrofotografisi dünya çapında popülerlik kazanmaktadır, çünkü modern dijital kameralar bu hobiyi film günlerinde olduğundan çok daha kolay hale getirmektedir.

Olağanüstü bir çekim için, bir uzaktan kumanda ve bir yıldız izleyici gibi ek aksesuarlar önerilir, ancak bunlar zorunlu değildir. Bu sayfadaki fotoğrafların hiçbiri teleskopla çekilmedi.

Bir kamera lensi kullanarak astrofotografi - Kuzey Amerika Bulutsusu ve Samanyolu
Arka bahçenizde, bir balkonda ya da gece uzayın geniş bir bölümünü gözlemleyebileceğinz herhangi bir açık alanda çalışabilirsiniz. Konu seçimine gelince, bildiğiniz bir takımyıldızını, yıldız kümesini ya da parlak bir galaksiyi ya da bulutsuyu içeren bir kon seçmenizi öneririm. Çekiminizi planlamanıza yardımcı olması için bilgisayarınıza ya da telefonunuza bir gökevi yazılımı indirebilirsiniz.

Bu, yeni başlayanlar için...

Bu blogu uzun zamandır takip ediyorsanız ve derin uzay astrofotografi ipuçları ve gerekli ekipmanların ayrıntılarıyla daha fazla ilgileniyorsanız, bu hobiye giriş için lütfen bu yazıyı bir başlangıç noktası olarak okuyun. Astrofotografiye can atan, bu konuda faydalı bilgiler arayan pek çok astrofotografi meraklısı var ve ben bu insanlara yardımcı olmak istiyorum.

30 saniyelik bir pozlama ve geniş açılı bir lens ile Yaz Yıldızları

Astrofotografi için hangi ayarları kullanmalısınız?

Genellikle insanlar bu soruya, bir DSLR kamera ve gece gökyüzüne dönük lens içeren bir kurulum cevabını vermektedir. Çoğu zaman bu, Samanyolu'nu güzel bir manzara içinde ya da sadece karanlık bir kırsal alan üzerinde çekme girişimidir. Sabit bir üçayak kullanarak yapılan çekimde kullanılan ayarların çoğu derin uzay çekimleri için teleskopla çekim yapılmak istendiğinde de kullanılabilmektedir.

Yıllardır DSLR kamerayla astrofotografi üzerinde çalışıyorum ve tekniğimin bazı yönleri hiç değişmedi. Gece gökyüzünü temel bir kamera ve lensle çekenler de dahil olmak üzere astrofotografide uygulanan bazı genel en iyi uygulamalar ve kamera ayarları bulunmaktadır.




Açıkçası, ipuçlarını genelleştirmek, çekim adımlarını uygulamaya koyarken ortaya çıkan ince farklılıkları ve nüansları göz ardı etmek demektir. Örneğin, lensler genellikle en hızlı açıklıklarında "durduğunda" daha iyi performans gösterir. Bu, daha az renk sapması ile keskin yıldızlar elde etmenizi sağlar. Bu yüzden bu ayarları bir tutam tuz olarak ele alın ve en iyi sonucu oluşturacak şekilde kendinize uyarlayın.

Astrofotografi İpuçları

Eğer hava açıksa, DSLR kameranızla dışarı çıkıp hızlı bir şekilde denemeler yapmanızı tavsiye ederim.
Bu yazıyı yayına hazırlarken bile, gecenin ilerleyen saatlerinde derin uzay görüntüleme planı aklımın bir köşesini işgal etmektedir; bu, astrofotografi deneyimlerimin ne kadar "vazgeçilmez" olduğunu sizlere gösterebilir.

Bir cuma gecesinde arkadaşlarımın çoğu sosyalleşirken, kameramla yıldızlarla dolu bir gece uzay fotoğrafı çekmeye çalışıyor olacağım.

Kamera ve üçayak ile Orion takım yıldızı
Bu günlerde, hava durumu tahminlerine göre yatıyor ve kalkıyorum. En yakın arkadaşlarım ve ailem, bütün sosyal sorumluluklarımın açık bir gece gökyüzü çevresinde döndüğünü biliyor. Gökyüzü açıksa, ve ay Yeni ay evresindeyse, plan ve tatillerin sadece en önemlileri zamanımı ve ilgimi çekecektir. Bu hobinin doğası hava şartlarına bağlı olmanızdır ve astrofotografi için gereken açık hava oldukça nadir gerçekleşebilir.

Sıra dışı gerçekliğime bir göz attıktan sonra, yıldızların altında başarılı bir gece çekimi için gerekli olan 7 astrofotografi ipucunu sizinle paylaşmak istiyorum.

Kablosuz Kamera Zamanlayıcısı ya da Uzaktan Kumanda Kullanın

Fotoğraftaki yıldız ışıkları ve derin uzay varlıklarının fotoğrafını çekmek için uzun pozlama yapmamız gerekir. Bu, uzaydan gelen loş ışıklar toplanırken kameranın uzun süre açık kalmasını gerektirir. İşin zor yanı, kameranın ya tamamen hareketsiz kalması ya da daha iyisi net bir çekim için gökyüzü ile birlikte hareket etmesi gerekiyor.

Kameraya dokunmak gibi basit bir eylemin neden olduğu kamera sarsıntısı görüntüyü mahvetmek için yeterlidir. Bundan kaçınmak için en basit seçenek kamera ayarlarınızda yerleşik olan gecikme zamanlayıcısını kullanmaktır. Bu ayar motor modu alanında bulunur ve genellikle 2 ya da 10 saniyelik bir gecikme seçeneği sunulur.

Bir uzaktan kumanda bir dizi uzun pozlama çekmenize olanak sağlar.
Daha kolay ve daha etkili bir yöntem, çekimleri kontrol etmek için timer uzaktan kumanda kullanmaktır. Bu şekilde, herhangi bir şekilde kameraya dokunmazsınız ve uzun yıldızlara ve izlere sahip bulanık görüntülerden kaçınabilirsiniz. Bu kablolar, 30 saniyeden uzun pozlama yapmanıza ve bir dizi çekimi otomatikleştirmenize olanak tanır.

Parlak Bir Yıldıza Manuel Odaklama ve Canlı Görüntü Kullanma

Kameranızı bir astrofotografi görüntüsü için nasıl odaklayacağınızı öğrenmek, bu hobiye girerken aşılması gereken ilk büyük engellerden biridir. Kameranın otomatik netlemeyi kullanması için yıldızlar çok koyu ve çok küçük olduğu için kamera lensinin elle netleme (MF) modunda olması gerekir.


Gece gökyüzünde bulabileceğiniz en parlak yıldızı (ya da ay/parlak gezegen) bulun ve kameranızın canlı görüntü modunu açın. Yukarıda listelenen kamera ayarlarını kullandığınızda, kameranızın LCD ekranında en az bir parlak yıldız görmelisiniz.

Odaklamayı sağlamak için kullanılan parlak takım yıldızlar.
Bu parlak yıldızı önce 5X, sonra 10X yakınlaştırın. Yıldız, küçük bir ışık noktası haline gelene kadar lensinizi yavaşça ayarlayın. Yıldızın en küçük ve en keskin olduğu noktayı bulmadan önce, odağın içine ve dışına defalarca gidip gelmeniz gerekir.

Görüntüdeki yıldızların olabildiğince küçük olduğunu onaylamak için test çekimleri yapabilir ve sonuçlarınızı karşılaştırabilirsiniz. Görüntüler arasında geçiş yaparken, görüntü önizlemelerini yakınlaştırarak yıldızların boyutundaki ince değişiklikleri ayırt edebilmelisiniz.

SkyTracker Pro Mount ile 105mm kamera lensi kullanarak Andromeda Galaksisi
Yukarıdaki fotoğrafta, bu büyük galaksiyi yakalamak amacıyla azami büyütmede Canon 24-105mm zum lens kullandım. Çoğu galaksi, kamera lensinin yeteneklerinin ötesindedir, çünkü bunlar oldukça küçüktür. Andromeda ve Triangulum galaksisi iki istisnadır.

Gündüz Işığı Beyaz Dengesini Kullanın (RAW Modu)

Astrofotografi için en iyi beyaz dengesi ayarını seçmeye çalışmak oldukça kafa karıştırıcı olabilir. Gerçek şu ki, RAW görüntü formatında çekim yapıyorsanız, bu gerçekten önemli değildir. RAW modunda çekim yapıyorsanız, fotoğraf çekildikten sonra beyaz dengesi ayarlarını istediğiniz şekilde değiştirebilirsiniz!

Bununla birlikte, gün ışığı beyaz dengesi ayarı size gece gökyüzündeki yıldızların en doğru renk verimini vermelidir. Sonuçta, gün ışığı beyaz dengesi ayarı, yıldızımızın (Güneş) rengine bağlı olarak doğru renkler üretecek şekilde tasarlanmıştır.

Bir renkli beyaz dengesi sürümüne karşı gün ışığı beyaz dengesi sürümünün raw görüntüsü
Fotoğraflarınızın önizlemesini yaparken gökyüzünüzde pembe/turuncu bir renk tonu çıkmışsa endişelenmeyin, bu, ışık kirliliği olan alanlarda gerçekleştirilen çekimlerde karşılaşılan tipik bir durumdur. Adobe Photoshop'ta gökyüzünün basit bir renk dengesi değişimi ile gökyüzünüzü daha çekici bir doğal gri ya da mavi renge getirebilir.

Işık kirliliği filtresi kullanmak

Ayrıca yakındaki yapay aydınlatmanın etkilerini azaltmak için bir ışık kirliliği filtresi deneyebilirsiniz. Şehirde yer alan arka bahçemde astrofotografi çekimlerim için bir dizi filtre kullandım ve Optolong L-Pro filtreyi doğal görünümlü yıldız renkleri üretmede en iyilerden biri olarak gördüm.

"Klipsli" stil astrofotografi filtreleri, DSLR'nin gövdesine yerleştirilir ve hem teleskoplarla hem de kamera lensleriyle kullanılabilir.

Astrofotografi için en iyi ISO ayarı nedir?

Astrofotografi için kameranızda doğru ISO ayarını seçmek için kesin kuralları olan bir çözüm yoktur. DSLR kameralar, ISO ve ışığa duyarlılık arttıkça genellikle daha fazla gren oluşturur. Görüntülerinizdeki grenlerin en büyük sorumlusu, yüksek ISO ayarı kullanıldığında uzun süre ışık toplayarak ısınan kamera sensörüdür.

Görüntünüz için doğru ISO ayarını seçmenin anahtarı, toplanan ışıkla üretilen gren miktarı arasında bir denge bulmaktır. Neyse ki, bir dizi görüntüyü bir araya getirerek, sinyal/gren oranını iyileştirebilir ve kamera sensörü tarafından oluşturulan termal grenin çoğunu ortadan kaldırabilirsiniz.

ISO 6400 (20x30 saniyelik pozlama) ile Samanyolu
30 saniyelik perde hızı ile ISO 800 ayarını kullanmanızı öneririm. Bu, gece gökyüzünde çıplak gözle göremediğimiz nesneleri çekebilmek için yeterli ışığın toplandığı, ayrıca çok daha yüksek ISO değerlerinde çekim yapmanın olumsuz etkilerinin gerçekleşmediği, birçok DSLR fotoğraf makinesi için tatlı bir noktadır.

ISO 400'den ISO 6400'e kadar herhangi bir ayarı kullanarak deneme çekimleri yapın. Kullandığınız kameraya bağlı olarak, daha yüksek ISO ayarı kullanarak yaptığınız çekimdeki gren miktarından da memnun olabilirsiniz.

ISO 3200 kullanılarak çekilmiş Lagoon ve Trifid bulutsuları

Kamera Lens Diyaframı - Düşürün ve Keskinleştirin

Üst düzey bir kamera lensi, diyaframı tamamen açıkken bile bazı şaşırtıcı astrofotografi görüntüleri üretebilir. Kamera lensi dünyasında, sıklıkla ödediğiniz paranın karşılığını elde edersiniz - bu yüzden Canon 200 f/2.8L gibi "hızlı" lensler büyük bir başarı oranı elde etmenizi sağlar.

İnsanlar diyaframı "düşürdüğünü" belirtirken, f-durağı daha geniş bir alan derinliğine sahip olacak şekilde açtığını belirtmektedir. Astrofotografi için bunun anlamı, aynı sürede daha az yıldız ışığı toplayacağınızdır, ancak görüntünüzdeki yıldızlar daha keskin olacaktır.

Cygnus'daki Sadr Bölgesi'nin bu fotoğrafı için f/5.6 diyafram kullanıldı (300mm f/4L lens)
Bu bir tercih meselesidir, ve özellikle bir galaksi ya da bulutsu içeren daha uzun odak uzaklığına sahip görüntüler için, görüntünüzde daha az ışık yakalamayı haklı göstermek zor olabilir. Astrofotografi için her bir f-durak seviyesinin etkinliği kullandığınız lense bağlıdır. Örnek olarak, Canon 300mm f/4L lensimi kullanırken, daha net bir görüntü ürettiği için f/5.6'da çekim yapmayı tercih ediyorum.

Canon 50mm f/1.8 lensimi astrofotografi için kullanırken, genellikle f/3.2'ye kadar iniyorum. Bu, görüntünün netleşmesine yardımcı olacak ve alanın kenarlarındaki yıldızların kalitesini iyileştirecektir.

Üçayak ve/veya Yıldız İzleyici Kullanın

Sağlam bir üçayak, gece gökyüzü görüntülerini yakalamak için mutlak bir zorunluluktur. Uzun pozlama, gece fotoğrafçılığının sabit doğası, kameranın tamamen hareketsiz kalmasını gerektirir. Bir ball haead üçayak avantajlıdır, çünkü kamera lensini doğrudan gökyüzüne ve gökyüzüne kadar olan herhangi bir yere yönlendirmenize izin verir.

Tüm üçayaklar eşit değildir. DSLR kameranızı ve lensinizi takarken, yerine oturduğundan ve ağırlıktaki dengesizlikten dolayı hareket etmediğinden emin olmanız gerekir. Kameranın düşmemesini sağlamak için, çekime başlamadan önce tüm bağlantı noktalarının sağlam olduğundan emin olun.


İOptron SkyTracker pro (üstteki fotoğraf) gibi bir yıldız izleyici, düzgün bir şekilde hizalandığında gökyüzünün hareketini izleyecektir. Bu, artık yıldız izi olmadan soluk bulutsuları, galaksileri ve yıldız kümelerini ortaya çıkarmak için derin uzay hedeflerine daha uzun süre pozlama yapabileceğiniz anlamına gelir.

Histogram'a göz atın

Histogram, görüntünüzde toplanan verilerin grafiğini ve çok parlak ya da çok karanlık alanlar gibi önemli özellikleri görüntüler. Bir astrofotografi görüntüsündeki histogramın "zirvesinin" ya da "tepesinin" mükemmel bir şekilde bulunacağı nokta tartışmalıdır, ancak genellikle ortalarda bir yerde görmeyi seviyorum. Rötuş yaparken büyük ölçüde düzenleme yapabileceğiniz için, bu teknik yönü kafanıza takmayın.


Histogramdaki verilerin her iki tarafta da "kırpıldığını" fark ederseniz, pozlama uzunluğunuz, diyafram ya da ISO ayarlarınızda ayarlamalar yapmanız gerekecektir. Görüntü histogramın sol tarafında yanıp sönüyorsa (kırpmak), bu, fotoğrafınızda saf siyah olan kurtarılamaz verilerinizin olacağı anlamına gelir. Photoshop'ta hiçbir seviye ayarlaması bu ayrıntıları geri getirmez.

Histogram sağ tarafta yanıp sönüyorsa (kırpmak), fotoğrafınızın saf beyaz görünecek bazı alanların bulunduğu ve bu alanların "geri döndürülemeyceği" anlamına gelir. Bu parlak bir ışık, gökyüzündeki genel ışık kirliliği ya da galaksinin çekirdeği gibi derin uzay nesnelerinin en parlak alanı olabilir.

İzleme kamera bağlantısına takılı 105mm kamera lensi kullanılarak çekilmiş derin uzay astrofotografisi

Son Düşünceler ve Beklentiler

Amacım, bu gece dışarı çıkmanızı ve çekim yapmanızı sağlayacak astrofotografi ipuçlarından bir şeyler elde etmenizdi. Bu hobinin sağladığı karşılıklar ile gelen motivasyon hevesin kırılması ile kolayca yok edilebilir. Sizden kendi tekniklerinizi geliştirmenizi ve görüntüler arasındaki kişisel gelişiminizi takip etmenizi öneririm.

İşlemdeki bir sonraki adım, sinyal/gürültü oranını iyileştirmek için çok sayıda uzun pozlama görüntüsünün birlikte "istiflenmesi" sürecini anlamaktır. Bu, öğrenmeniz gereken temel bir tekniktir, böylece fotoğraflarınızda yakalanan ayrıntı miktarını en üst düzeye çıkarabilirsiniz. DeepSkyStacker gibi istifleme yazılımlarını kullanmadan önce, fotoğraflarınız Adobe Photoshop'ta el ile istiflemeyi deneyin.



Yeniden görüşene dek, gökyüzünüz açık kalsın.

Bütün fotoğrafların telifi makalenin sahibi olan Trevor Jones'a aittir.

© astrobackyard

Yorum Gönder

Makalemizle ilgili düşüncelerinizi yorum olarak paylaşabilirsiniz. Yorum yapmak için kayıt olmanız gerekmemektedir.

 
Copyright © 2010 - 2021 Profesyonel Fotoğrafçılık . Tasarım: OddThemes - Yayımcı: Gooyaabi Templates - Kullanım Koşulları
DMCA.com Protection Status